Sylphid the 4th - Prologue #1

글이나 쓸까 합니다.

 

내용은 그냥...... 뭐 그렇습니다,

본래는 홈페이지에서 연재하던 것들입니다만,

그래서야 사람들이 알아주지 않고 잊혀질 것 같아서

보다 많은 이들에게 알려질 수 있는 블로그에도 연재를 이어갈까 해요.

 

- - -

 

* : 본래 Esperanto 에서 /w/ 는 ŭ 로 표기하도록 되어 있습니다. 이것을 화자들의 구술을 기록한 후세의 사람들이 거기까지는 파악하지 못해 w 로 표기했다는 설정이 있습니다. :)

 

Antaw,

Antawlonge,

Al la planedo kie estis 'La Homostelo' unufoje,

La sennombraj bolidoj koliziis kaj ekspolis.
Unu franezo por estingado de humaneco per unu tragedio
Naskiĝis ĝin por blovis ĉioj de la mondo.

Freneza fajrŝtromo blovis tutan la mondon
Ĝis ĝi voris ĉion ke enhavis civilizadon, homojn
Kaj eĉ iliajn postmortajn vivojn.

Nun, ne estas la brila civilizado,
Tamen, ĝuste tia rubo restas 
Kaj, en la ŝtormo, sennombraj fantomoj
Hantas sur la pereita lando…….

Kiel, unu epoko estis finita.
Humaneco estis nuliĝita en ĉi tia planedo…….

- - -

Dum la tempo de miljaroj,
En la ŝtormo kio ombri la sunlumon,
Ni falis en la basaj pensoj,
Kaj ni vojaĝis multajn aliajn planedojn.

Kaj ni sciis :
Estas vivoj ĉiuloke
Kaj povas esti humaneco ĉiuloke.

Vivoj kaj homoj en la diversaj landoj,
Kunvivas en diversaj metodoj.

Kaj tiaj pejzaĝoj vokis unun memoron por ni,
Ĝi estis la memoro de la fina homo,
Li rezistis kontraw la katastrofo kiel la fina homo ĝis la fino.

Fine, post ni revenis al nia planedo,
Ni decidis por fondi la humanecon denove,
Kaj fidi la humanecon denove.

Sed, ni ne havis pri homa vivsistemo,
Kaj ne konis la vivon de homoj.

Malgrawe, en niaj memoroj,
Estis la imagoj, vivoj kaj civilizado de homoj.

Ni ne povis fari la naskiĝon de homo,
Sed, per nia memoroj pri homoj,
Kaj per la metodoj kioj estis ebla por ni,
Ni provis estigi la homojn,
Kaj portis niajn talentojn kaj etosojn kiel honoriga vivo.

Ni fidis ke la problemoj el originaj homoj naskiĝis
El ilia fizika kaj spirita malforto kaj stulteco.
Ni fidis ke tiaj talentoj povus esti la potencoj por venki ilin.

Ni sciis ke ili ne estus sama al originaj homoj.
Sed tamen, ni fidas ke :
Ili ŝosos la novan mondon kaj
Trovos la novvivon kaj vivos kun naturo,
Per estimi la naturon kiel iliaj patro,
Kaj estimi nin kiel iliaj patrino.

Ni fidas ke, la novhistorio estos apertos iutage…….